(orig.: Grootvaders klok)

mijn grootvader was ne charmeur eerste klas
en al dik in de negetig jaar
van hart was diê pee, nog ne joenge kadee
knappe maskes da was zijne for'
scheen de zon dan was 't klèr en dan liep 'm mè 'n air
nor de schoon poeppemiekes te zien
met 't gedacht, wacht, a'k mijne slag kan slaan
zulde bompa zijn gange zien gaan
en hij dacht dan van ieder poep, da's de mijn, da's de mijn
'k geef hier de moed ni op, 't moest is zijn, 't moest is zijn
want och, toch, a'k hier 'n bitje blijf
krij'k ze seffes nimiêr van me lijf

op, zekere keer dan vertelde meniêr
dat hem wèr is nen toer had gelapt
hij was smoorverliefd en hij had astemblieft
mè 'n pronte serveus aangepapt
en hij had 'r die sloor, lere kenne op de foor
en 't is daar dattem heur had gezee
luistert goe, chou, trouwe da doen 'k op slag
as ik eerst van me moeder mor mag

en ze liet hem nimiêr gerust, die chandel', die chandel'
z'hee'tem half zot gekust, ja da wel, ja da wel
mor ja Va was lak nen tikkenhaan
as g'hem achter ze liefke zocht gaan

na veel oponthoud is da koppel getrouwd
hij in pittelèr en zij in soirée

daarna van 't stadhuis op e lopeke nor huis
want 't was voetbal op hunnen T.V
en dan flak on de deur, dan gebeurde het malheur
swenst da zij heure vent binnedroeg
schoof de bruid, uit, tot heure grote schrik
op ne farremen hoop peerde-chic

Bompa zee, hee, maske wa riekik hier
en daarna was hem dood lak ne pier