(orig.: L'oiseau et l'enfant van Marie Myriam)

Adam en Eva, komt noggis loere
nor 't Paradijs, waar da golle toen
same begon, mè hoere en boere
en waar da wij, da naa nog doen

veur da ge komt, mokt da g'al hèt g'ete
want ge zè vies, van al onzen bik
is diê wel vars, den duvel mag 't wete
't komt uit den diepvries ... of uit blik!

't riekt hier nimiêr, nor plantjes en bloeme
die zèn gemokt, van pure plastik
Jan mè de klak, diê riekt na verdoemme
liever mazout, dan peerdechik
alleman pakt, al pille en spuite
zellefs coureurs, die slikke Stimul
alles god'hier, om sex en om duite
en al de rest is flaawe kul

Eva ... poepke . . 't is hier e soepke
Adam . . verstodde. . 't zèn hier vodde

g'hoort giên geluid, van biekes en vogels
' t weurd' overstemd, ge go da nà zien
deur het lawijt van boemme en kogels
mè tussendeur. . e vliegmachien
blefd' uit de zee, verzuipt ni in d'ole
ét ginne vis, a zit vol mè kwik
Schelde en Rijn, zèn naa de riole
van ieder smerig stinkfabrik
Eva, seg ja. . 'n vraag mè de gauwte
heddal nen appel, veur Adam besteld ?
hier weurd' ons fruit, mè vuilligad bespote
veur da g'hem geft. . zie da g'hem schelt

seg apropos, deur wie kwam in feite
al die mizere, recht op onzen bult
Eva, gij liet, den Adam toch bijte
dus zèdde gij, van alles de schuld ! !

Adam ... boerke ... Eva ... hoerke
' t leed'on olle ... nondedjolle 
g'hèt de zonde ... uitgevonde 
mor. . attentie ... ge waart. . mor. . mense ! ! ! !