Zijn het soms die akkoorden
uit een lang vervlogen tijd?
Of zijn het die woorden
vol melancholie en spijt?
De tijd heelt alle wonden
maar toch heb ik nu de blues
door een plaat van Julie London, en die foto op de hoes ....

Refr. De hoezen van Julie
waarmee het allemaal begon.
De hoezen van Julie
ze zijn gemaakt van slap karton.
het is niet de materie
maar de afbeelding die telt,
op de hoezen van Julie ...Julie...  

Zijn het dan die poses
of die jurk in goudlamé?
Die metamorfoses
of dat diepe décolleté?
Mijn ogen worden vochtig,
want Julie is zo cool.
Mijn vrouw wordt achterdochtig,
en ik krijg een wee gevoel.

Sommige van die platen
zijn verkrijgbaar op CD.
Voor mij niet gelaten
maar ik doe daar niet aan mee
van die minuskule doosjes in dat liefdeloos plastic
krijg ik de vliegende tering en een digitale tik...