op een ochtend wandelt hij
mij grinnikend voorbij
Sören Kierkegaard

ik herken hem aan de hoed
die hij afneemt als hij groet
Sören Kierkegaard

er speelt een lachje om zijn mond
hij kijkt aandachtig naar de grond
Sören Kierkegaard

er ligt een oorring in het stof
hij raapt hem op en kijkt alsof
hij op zoek is naar een spoor
en vraagt dan plots: waar is het oor?

ik stamel: ik heb geen idee
iemand nam het misschien mee
om er door te luisteren
of om er door te fluisteren

een oor is een oor is een oor is een oor
en soms snijdt één woord het gewoon middendoor

hij glimlacht traag en superieur
zijn blik verraadt een goed humeur
Sören Kierkegaard

hij draait zich om, met kalme tred
heeft hij zijn weg reeds voortgezet
Sören Kierkegaard

maar wat verder staat hij stil
voor zijn voeten ligt een bril
hij houdt hem monkelend omhoog
en vraagt dan streng: waar is het oog?

ik stamel: ik heb geen idee
iemand nam het misschien mee
om er door te kijken
of om er door te huilen

een traan is een traan is een traan is een traan
en soms stroomt een oog er gewoon achteraan


(c) tekst: Elvis Peeters / muziek: Geert Corbeels