ik zag een man die zich liet leiden
door wat een ander had gezegd
zich verschuilen achter kreten
overtuigend maar onterecht
hij hoefde niet te denken
dat werd voor hem gedaan
als hij weer voor een keuze kwam te staan
hun opzet leek te werken
ze spraken duidelijke taal
gevoelloze harde woorden
verpakt in een mooi verhaal
je zag hem lopen door de straten
met z'n vrienden op één lijn
vanaf nu zou hij voor altijd iemand zijn

want ze gaven hem het uitzicht 
op een toekomst en een doel 
en een heuvel om op te wonen 
en in z'n tuin een luie stoel 
maar bij de gouden bergen 
daar is hij nooit geweest 
want het einde en de twijfel 
kwamen eerder dan het feest 

hij werd kwetsbaar op z'n zetel
maar wilde leven als een vorst
verdwaasd door alle luxe
en door het lessen van z'n dorst
hij stond op eenzame hoogte
op een pilaar van macht en angst
als een roofdier zo bewaakte hij z'n vangst

ze gaven hem het uitzicht 
op een toekomst en een doel 
en een heuvel om op te wonen 
en in z'n tuin een luie stoel 
maar bij de gouden bergen 
daar is hij nooit geweest 
want het einde en de twijfel 
kwamen eerder dan het feest 

ze gaven hem het uitzicht 
op een toekomst en een doel 
en een heuvel om op te wonen 
en in z'n tuin een luie stoel 
maar bij de gouden bergen 
daar is hij nooit geweest 
want het einde en de twijfel 
kwamen eerder dan het feest 

bij de gouden bergen, daar is hij nooit geweest 
want het einde en de twijfel 
kwamen eerder dan het feest