O moederziel, o moederziel,
wat ben ik toch alleen.
Geen dier is zieliger dan ik,
geen wonder dat ik ween.
O moederziel, o moederziel,
wat heb ik een verdriet.
Geen mededier is in mijn buurt
en niemand die mij ziet.

O moederziel, o moederziel,
mijn hart is niet van steen.
Ik ga weer naar m'n Praathuis terug,
waar ik zo plots verdween.
O moederziel, o moederziel,
in 't Praathuis maak ik schik.
Daar deel ik beukenoten uit,
daar schenk ik volop prik.

O moederziel, o moederziel,
wat ben ik toch alleen.
Geen dier is zieliger dan ik,
geen wonder dat ik ween.
O moederziel, o moederziel,
wat ben ik toch de klos.

Ja, lieve kinderen, vertel me niks. Ik weet precies wat er gebeurt
als ik in het Praathuis sta...

dan wil ik weer naar Enge Bos.