Doar was doar onze Jannes, die had zich de pleuris ewarkt
Ten oanzien van familie en niemand die had et emarkt
Hij liet alles achter, deed veur eens es wat ie wou
Ging zien eigen weg, bleef alleen zich zellef trouw

Hij hef niks an zien leaven, dat wordt nou zo vake verteld
Et giet over zien wieven en over te weinig geld
Loat ze moar zwetzen, ja doarin bint ze vlot
Kunnen em toch niet kwetsen, kriegen em niet meer kapot

En toen stond ie doar met de kop in de wind
Et zal em niet deern wat een ander nog vindt
Hij loat zich niet kisten, nee hij hef gewoon de schijt
Alles of niets zonder benijd

Doar was doar onze Jannes en niemand die had et emarkt