ze had wat, ze had wat 
ze had, ik wait nait wat 
ik wait nait wat ze had

oh nee, vroag mie nait wat ze had 
moar dat ze wat had 
dat staait vast

het was zo kloar as kovviedik 
vanòf het eerste ogenblik 
dat ik heur zag docht ik 
dij het wat 
ze zat tegenover mie in traain 
ik had heur insgeliek nait zain 
ik zat te lezen in t nijsblad 
ik was op slag van slag 
ton ik heur doarzoot inains zitten zag

dwars deur de drentse plattelaand 
zag ik heur zitten achter mien kraant 
ze zat te puzzeln in n tiedschrift 
ik zee:'kin ik die helpen misschain' 
en ook nog:'twij waiten meer as ain' 
en zai moar kaauwen op heur viltstift 
ze kon t wel zunder mie 
joa t was n verrek knap wichie

ik dook weer weg achter mien kraant 
en deur t drents plattelaand 
sluig ik heur òf en tou nog goade 
veurdat ik t wist was ze verdwenen 
ik denk: oetstapt in hoogeveen 
terug noar heur moeke en heur voader 
ik heb de rest van tocht 
zowat allenig nog moar an dat laive wichie docht

ze had wat 
dat wat je nooit vinden as je der noar op zuik binnen...


(c) tekst: P. Groot Kormelink/ P. de Haan / muziek: M. de Vries/ P. Groot Kormelink