Ik ben misschien te laat geboren
Of in een land met ander licht
Ik voel me altijd wat verloren
Houdt dan de spiegel mijn gezicht

Ik ken de kroegen, kathedralen
Van Amsterdam tot aan Maastricht
Toch zal ik elke dag verdwalen
Dat houdt de zaak in evenwicht

Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Ik heb het altijd zo gedaan

Ik zal m’n vrienden niet vergeten
Want wie me lief is blijft me lief
En waar ze wonen, moest ik weten
Maar ik verloor hun laatste brief

Ik zal ze heus wel weer ontmoeten
Misschien vandaag of over een jaar
Ik zal ze kussen en begroeten
‘t Komt vanzelf weer voor elkaar

Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Ik heb het altijd zo gedaan
Ik ben gelukkig niet verankerd 
Soms woon ik hier, soms leef ik daar
Ik heb m’n leven niet verkankerd 
‘k Heb geen bezit en geen bezwaar

Ik hou van water en van aarde
Ik hou van schamel en van duur
Der is geen stuiver die ik spaarde
‘k Leef gewoon van uur tot uur

 Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Ik heb het altijd zo gedaan

‘k Zal ook wel een keertje sterven
Daar kom ik echt niet onderuit
Ik laat m’n liedjes dan maar zwerven
En zoek jij het verder maar uit

Voorlopig blijf ik nog jouw zanger
Jouw zwarte schaap, jouw trouwe vent
Ik blijf nog lang, het liefst nog langer
Maar laat me blijven wie ik ben

Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Ik heb het altijd zo gedaan

Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Laat me m’n eigen gang maar gaan
Laat me (laat me)
Laat me (laat me)
Ik heb het altijd zo gedaan