In de duusternis
In 'n dof geraos
kwam opiens zo opiens
uut 't niks jij veurbij

Langzaam weud 't licht
En 'n beetie dooi
As 'n soort lentelucht
kwam opiens jij veurbij

Mar ik leut de jasse an
Ik ben niet zo naor buuten gaon want
Je hebben het zo te pakken weer dan
Te veurzichtig an
Eerder gun'k zo gaow as 't kon
Zunder jase buuten staon en
nou denk ik, allennig bij 't vuur
ha'k dat nou ok mar daon

Want 't was mar eben
En 't sneijde weer
Zo was 'n veurjaorsdag,
zowel as jij veurbij

't Was gewoon te vrog
't wordt altied veurjaor toch?
Niks is veur niks en ja
niks giet veur niks veurbij