't Was zo ideaal, jij was altijd bij mij
Maar jouw werk voert jou nu vaak van huis
't Is vreemd om zonder jou naar bed te gaan
Denk jij zo ver weg nog wel aan thuis?
Onweer maakt me bang, ik beeld me in dat jij,
mij even in je armen houdt
Wanneer slaap jij weer hier bij mij?
En wordt het dan weer net zoals vanouds?
Oh, zover van elkaar zijn onze nachten ijzig koud

Maar we staren beide naar dezelfde hemel
Jij en ik zien 's nachts toch steeds dezelfde maan
Waar jij nu ook bent op deze wereld,
in gedachten zal ik altijd naast je staan

Ik weet nog niet wanneer je t'rug zal komen
Het wachten op jouw thuiskomst valt me zwaar
Maar we staren beide naar dezelfde hemel
Het heelal brengt ons even bij elkaar

'k Weet niet waar jij morgen wakker wordt
Of je net als ik alleen zult zijn
Leven zonder jou valt echt niet mee
De angst jou te verliezen doet mij zo'n pijn
Maar als jij me belt vanuit een vreemd hotel,
en zegt dat jij nog van me houdt,
dan twijfel ik geen ogenblik
Aan 't eind van ons gesprek zeg jij heel zacht:
ik ben net zoals jij alleen en eenzaam elke nacht

Maar we staren beide naar dezelfde hemel
Jij en ik zien 's nachts toch steeds dezelfde maan
Waar jij nu ook bent op deze wereld,
in gedachten zal ik altijd naast je staan
Ik weet nog niet wanneer je t'rug zal komen
Het wachten op jouw thuiskomst valt me zwaar
Maar we staren beide naar dezelfde hemel
Het heelal brengt ons even bij elkaar