Strooi twijgen op mijn sprei
laat mij naakt ter wereld komen
gaan angst had ik, geen dromen
en mijn moeder was niet bij
Diep in de bitt're schachten
woont men, bevreesd voor macht,
en de kou breekt mijn verzet
leg twijgen op mijn bed

Strooi twijgen en verspreid,
verdriet dat jou zal raken
kruip bij mij onder 't laken
en deel mijn eenzaamheid
Wij zijn nu even oud en 
ontmaskerd door veel fouten
Ontsteek een kaars en kom
strooi twijgen over ons

Strooi twijgen bij mijn poort
sluit af, kom niet bezoeken
Jij stal één van mijn boeken
leg t'rug nu waar het hoort
Jij vechter voor de vrede
met vuur bravoure en rede
Jij, sneeuw van vorig jaar
leg twijgen op mijn baar

Leg twijgen op mijn graf
en laat geen priester preken
Geef onherroep'lijk teken
Breekt over mij uw staf
op mijn kist vallen zwaar,
de drie eerste scheppen aarde
Nu ben ik er vanaf
leg twijgen op mijn graf
leg twijgen op mijn graf