Zij werd geboren in de Leliedwarsstraat
Men vindt haar wieg in de Jordaan
Alwaar zij jong reeds met haar kar staat
En alle mannen zien haar aan

Op zekere dag is plots een sheik gekomen
Hij sprak: "Mijn kind, ga met mij mee
Jij bent de mooiste uit mijn dromen
Hier heb je vast een duur collier"

Maar hoe mooi ook de vreemde, hoe wijd ook het strand
De mens kan er toch niet van houden
Het heimwee blijft branden, de roep van het land
Waar men eenmaal het daglicht aanschouwde

Eerst was zij d'allermooiste uit de harem
En elke wens werd ras vervuld
Tot zij verstoten werd, en daarom
Gekweld door wroeging en door schuld

De sheik kwam haar met geen bezoek vereren
Hij koos een and're favoriet
Wat had zij nou aan mooie kleren
Haar fijne sheik, die kreeg zij niet...

Maar hoe mooi ook de vreemde, hoe wijd ook het strand
De mens kan er toch niet van houden
Het heimwee blijft branden, de roep van het land
Waar men eenmaal het daglicht aanschouwde

Men joeg haar weg, zij zwierf door de bossen
Zij stond met een been reeds in 't graf
Een schipper kwam haar toen verlossen
Van ondergang en bedelstaf

Hij nam haar mee, zij voeren uit de haven
Waar zij eens kwam, tien jaar geleen
Zij dacht: 'Ik was hier haast begraven'
En zachtjes zong zij voor zich heen:

Maar hoe mooi ook de vreemde, hoe wijd ook het strand
De mens kan er toch niet van houden
Het heimwee blijft branden, de roep van het land
Waar men eenmaal het daglicht aanschouwde