Opgetekend uit de mond van een afgestudeerd arts
Die zich een keer had laten gaan

Ik leerde voor dokter en was al verloofd
Met een zustertje uit de verpleging
Een vrouw uit het circus mij weg heeft geroofd
Want zij lachte en vroeg of ik meeging

Bij haar vond ik dat wat een dokter zo mist
Het Succes, het Applaus, Volle Zalen
En eer ik het wist was ik circus-artist
Met de dubbele salto mortale

't Verpleegstertje sprak zacht
Jij komt terug, ik wacht
Immers
De drang naar iets vreemds mmakt een man soms zo blij
Dan wordt hij bevangen door beving
Maar feitelijk voelt hij zich nergens zo vrij
Als thuis in zijn eigen omgeving

Eens - ondersteboven - hing ik in de nok
Weer gereed voor mijn dood'lijke nummer
Toen zag ik benee bij het roofdierenhok
Mijn vriendin. In het hooi. Met de drummer

Ik schreeuwde het uit, in een woedende vlaag
Mijn illusies, mijn dromen verdwenen
Een salto. Een misgreep. Ik smakte omlaag
En alles werd zwart om mij henen

Ach, had ik mij maar nooit
Aan deze feeks vergooid
Immers
De drang naar iets vreemds maakt een man soms zo blij
Dan wordt hij bevangen door beving
Maar feitelijk voelt hij zich nergens zo vrij
Als thuis in zijn eigen omgeving

Wel drie dagen lang lag ik, wit als een doek
Min of meer buiten kennis te malen
En om het kwartier kwam de arts op bezoek
Om te kijken of ik het zou halen

Maar dank zij mijn ijzer gestel kwam ik bij
Met een kreun kroop ik boven het laken
Een kreet: Hij beweegt! En daar zat aan mijn zij
Mijn eigen verpleegster te waken

En toen, toen zag ik pas
Hoe mooi de zuster was