Gdzies w hotelowym korytarzu krótka chwila 

Splecione rece gdzies na plazy oczu blysk 

Wyslany w biegu krótki list 

Stokrotka sniegu dobra mysl 

To wciaz za malo, moje serce zeby zyc. 



Uciekaj skoro swit, 

Bo potem bedzie wstyd, 

I Nie wybaczy nikt 

Chlodu ust twych. 



Deszczowe wtorki które przyjda po niedzielach 

Kropelka zalu której winien jestes ty 

Nie prawda ze tak mialo byc 

Ze tak warto w byle pustke isc 

To wciaz za malo, moje serce zeby zyc. 



Uciekaj skoro swit, 

Bo potem bedzie wstyd, 

I Nie wybaczy nikt 

Chlodu ust, braku slów. 

Uciekaj skoro swit, 

Bo potem bedzie wstyd, 

I Nie wybaczy nikt 

Chlodu ust twych. 



Odloty nagle i wstydliwe, niezabawne 

Nic nie wiedzacy a zdradza pies czy mis 

¯aony, chuda kwiatów kisc 

I nowa zluda, nowa nic 

To wciaz za malo, moje serce zeby zyc. 



Uciekaj skoro swit, 

Bo potem bedzie wstyd, 

I Nie wybaczy nikt 

Chlodu ust, braku slów. 

Uciekaj skoro swit, 

Bo potem bedzie wstyd, 

I Nie wybaczy nikt 

Chlodu ust twych.