Jopie, Jopie, dat zeg je toch niet, 
Daarmee doe je anderen verdriet.
Jopie, Jopie, wat ben je toch brutaal.

Kiwi je staat weer voor paal

Zit ik naast een dikke dame in een volle tram,
kan ik haast geen adem halen, want ik zit zo klem.
Vraagt die juffrouw: Jongeman, is er wat aan de hand?
Zeg ik zomaar: U lijkt op een dikke olifant!

Jopie, Jopie, dat zeg je toch niet, 
Daarmee doe je anderen verdriet.
Jopie, Jopie, wat ben je toch brutaal.
Kiwi je staat weer voor paal
Jopie, Jopie, dat zeg je toch niet,
(Waarom niet?) 
Daarmee doe je anderen verdriet.
(Echt waar?)
Jopie, Jopie, wat ben je toch brutaal.

Kiwi je staat weer voor paal

Komt m’n tante Dora eens een keertje op de thee.
En voor iedereen brengt ze wel een cadeautje mee.
Ik ben altijd eerlijk, dus ik zei toen serieus:
Tante, u heeft een grote pukkel op uw neus!

Jopie, Jopie, dat zeg je toch niet, 
Daarmee doe je anderen verdriet.
Jopie, Jopie, wat ben je toch brutaal.
Kiwi je staat weer voor paal
Jopie, Jopie, dat zeg je toch niet,
(Echt wel!) 
Daarmee doe je anderen verdriet.
(Ah kom!)
Jopie, Jopie, wat ben je toch brutaal.

Kiwi je staat weer voor paal 

Gisteren kwam er een nieuwe meester voor de klas.
’T is een leuke vent, dus alle meisjes in hun sas.
Vooral z’n mooie haar, dat viel het meeste bij hem op.
Ik riep toen heel hard: Hij heeft een pruikie op z’n kop!

Jopie, Jopie, dat zeg je toch niet, 
Daarmee doe je anderen verdriet.
Jopie, Jopie, wat ben je toch brutaal.
Kiwi je staat weer voor paal
Jopie, Jopie, dat zeg je toch niet,
(Ikke wel!) 
Daarmee doe je anderen verdriet.
(Nee hoor!)
Jopie, Jopie, wat ben je toch brutaal.

Kiwi je staat weer voor paal