't Is al laat, alle lichten zijn gedoofd
Ik kan vannacht niet slapen, er gaat van alles door mijn hoofd
Ik lig te denken aan het doel van deze reis
Het duurt al even deze lange reis naar huis

Ik staar omhoog naar het dak van deze hut
Het bouwwerk lijkt niet stevig, maar toch zit ik beschut
En ik moet denken aan wat Mozes heeft gezegd
Dat hier ons huis niet is, want wij zijn onderweg

Dit is niet ons thuis, we hebben hier geen vaste woning
God heeft ons een land beloofd dat overvloeit van melk en honing
Dus ik hecht me niet aan deze plek
Ik ben een vreemde hier, want ik ben onderweg

Ik staar omhoog naar het dak van deze hut
En door de vele kieren zie ik sterren in de lucht
En ik bedenk me: God is daar altijd
Door de woestijn heen is Hij het die ons leidt

Maar dit is niet ons thuis, we hebben hier geen vaste woning
God heeft ons een land beloofd dat overvloeit van melk en honing
Dus ik hecht me niet aan deze plek
Ik ben een vreemde hier, want ik ben onderweg

Hoe het zal gaan op de reis dat weet ik niet
Maar een ding weet ik zeker: dat God altijd voorziet
Ik blijf vertrouwen op Hem en Hem alleen
Hij is mijn loofhut, de beschutting om mij heen

Maar dit is niet ons thuis, we hebben hier geen vaste woning
God heeft ons een land beloofd dat overvloeit van melk en honing
Dus ik hecht me niet aan deze plek
Ik ben een vreemde hier, want ik ben onderweg

Nee, dit is niet ons thuis, we hebben hier geen vaste woning
God heeft ons een land beloofd dat overvloeit van melk en honing
Dus ik hecht me niet aan deze plek
Ik ben een vreemde hier, want ik ben onderweg