Ik was nooit echt een prater,
En als ik dan een poging deed,
Was het als een schreeuw onder water,
Met niemand die een antwoord geeft.
Soms zag ik honderd gezichten,
Ze passeerden me een voor een,
Verdwaald in een stad vol met lichten,
Terwijl het binnen donker bleef.

Maar jij snapt me echt,
Zelfs als ik niks zeg.

Een blik zegt duizend woorden,
Vertelt al een verhaal,
Jouw hartslag is mijn ritme,
En zegt het allemaal.
Ik kan je liefde horen,
Dwars door het kabaal,
In een rusteloze wereld,
Is stilte onze taal.

Stilte onze ta-aa-aa-aa-aa-aa-aal,
Ah, ah, ah, ah, aah, ah, aah,
Ah, ah, ah, ah, aah, ah, aah,
Aah, ah, ah, ah, aah, ah, aah.

Soms bewandel ik wegen,
Maar vergeet ik waar mijn dromen zijn,
Vul ik de gaten van leegtes,
Met dingen die maar sprookjes zijn.
Maar jij gaf me kans om te hopen,
Dat ik niet loop op leeg terrein,
Nu heb ik iets om in te geloven,
De reis bleek het waard voor mij.

Maar jij snapt me echt,
Zelfs als ik niks zeg.

Een blik zegt duizend woorden,
Vertelt al een verhaal,
Jouw hartslag is mijn ritme,
En zegt het allemaal.
Ik kan je liefde horen,
Dwars door het kabaal,
In een rusteloze wereld,
Is stilte onze taal.

Stilte onze ta-aa-aa-aa-aa-aa-aal,
Ah, ah, ah, ah, aah, ah, aah,
Ah, ah, ah, ah, aah, ah, aah,
Aah, ah, ah, ah, aah, ah, aah.

Oe . . .

Ik kan je liefde horen,
Dwars door het kabaal,
In een rusteloze wereld,
Is stilte onze taal.