Ben ik een steen in de rivier
Het water stroomt aan mij voorbij
En was het schoon en helder
Wassen en slijpen zou ik mij
Maar het is troebel en vol resten
En daar ik ongeslepen ben
Zette die zich aan mij vast
Zo maakt dat wat mij moest slijpen
Mij zwaarder aangeslagen last

Ik geef mijn heden aan het verleden
En leg daarmee mijn toekomst vast
Bedrieglijk de schijn iets nieuws te beginnen
Als het patroon al vast ligt
In de groeven diep van binnen
Pas als ik van het verleden afzie
Kom ik aan mijn eigen toekomst toe