Dit is 't groëte optoch-leed, want d'n optoch stop nog neet.
En um dit gaat heej ves te völle, môt geej mit ôs dit leedje brölle.
Dit is 't groëte optoch leed, nae, d'n optoch stop nog neet.
En as geej staon bliéf, maak geej kans det geej d'n optoch toch nog zeet.

We zien nog neet ens op de helf, det waar pas waage nummer twelf.
Dae koekwaus mit die muts, det wetste, waar neet de Prins, dae kump as letste.
Ze staon waorschienlik veur d'n drei, dus zing dit leedje mit ôs mei.

D'r gaon al hiél vuul minse weg, nou ja, dan hebbe die toch pech.
Ze zien de hekke weg 'nt drage, dan kump d'r zeker eine groëte waage,
Dit gaat det deurt al diek ein oor, maar drek dan trek d'n optoch door,

't Is heej stil op straot en laeg, d'r zien gen wages op de waeg.
We staon heej oét ôs neus te vraete, ze zien ôs volges mich vergaete.
Kiék dao, det bord, och, morrejen, we staon verkiërd, dit is 't Ven!