Je leeft maar heel kort
Maar een enkele keer
En als je straks anders wilt, kun je niet meer
Mens, durf te leven

Vraag niet elke dag
Van je korte bestaan
Hoe hebben m'n pa of m'n grootpa 't gedaan
Hoe doet 't m'n neef of hoe doet 't m'n vriend
En wie weet hoe of dat de buurman weer vindt
En wat heeft het fatsoen voorgeschreven
Mens, durf te leven

De mensen bepalen de kleur van je das
De vorm van je hoed en de snit van je jas
En van je leven

Ze wijzen de paadjes waarlangs je mag gaan
En ze roepen: "Oh, foei!" als je even blijft staan
Ze kiezen je toekomst, ze kiezen je werk
Ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk
En wat je aan de armen mag geven
Mens, durf te leven

De mensen, ze schrijven je leefregels voor
Ze geven je raad en ze roepen in koor:
Zo moet je leven!

Met die mag je omgaan, maar die is te min
Met die moet je trouwen, al heb je geen zin
En daar moet je wonen, dat eist je fatsoen
En je wordt genegeerd als je 't anders zou doen
Alsof je iets ergs had misdreven
Mens, is dat leven?

Het leven is heerlijk, het leven is mooi
Dus vlieg uit in de lucht en kruip niet in een kooi
Mens, durf te leven

Met je kop in de hoogte, je neus in de wind
En lap aan je laars wat een ander dan vindt
Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst
Maar wees op je vierkante meter een vorst!
Wat je zoekt, kan geen ander je geven
Mens, durf te leven!