Het leven had weinig te bieden
Aan de oudjes van zeventig jaar
Zodat op een dag het geschiede 
Ze hadden veel steun aan elkaar 
Maar ze kon vader niet meer verzorgen
Dus toen, zo gezegd, zo gedaan
Een plaats was vrijgekomen
Ze zijn er toen saam heengegaan

In een tehuis van oude van dagen
Worden alleen herinneringen goed bewaard
In een tehuis van oude van dagen
Is het leven voor die oudjes alles waard

De kinderen waren het huis uit
En hadden hun eigen gezin
Toch boden ze aan, aan hun ouders
Kom trek maar gerust bij ons in
Maar zij wilden niemand tot last zijn
Dus toen kwam dan eindelijk de dag
Dat zij moesten verhuizen
Ze zeiden de buurt goeie dag

In een tehuis van oude van dagen
Worden alleen herinneringen goed bewaard
In een tehuis van oude van dagen
Is het leven voor die oudjes alles waard

In een tehuis van oude van dagen
Is het leven voor die oudjes alles waard
Is het leven voor die oudjes alles waard