Oh Florentijnse nachten
Die ons de liefde brachten
Nog zie ik in gedachten
Hoe het sprookje is geschied

terwijl de sterren blonken
En mandolines klonken
Lag je daar in rust verzonken
Die de nacht ons slechts bied

En dan kuste ik jou
Onvergetelijke vrouw
Op je kersrode mond
Fris als dauw in de morgenstond

Oh Florentijnse nachten
Die ons de liefde brachten
Nog zie ik in gedachten
hoe het sprookje is geschied

Een wild verlangen grijpt mij aan
Om weer naar jou terug te gaan
Naar jou die nu nog
Dag en nacht in Florence wacht

Oh Florentijnse nachten
Die ons de liefde brachten
Nog zie ik in gedachten
Hoe het sprookje is geschied
Sprookje is geschied
            --------------------------