Als unser Vatter do bovven de Welt jemaat,
do hät hä et schönste Fleckche Žäd he an d'r
Rhing jelat
dann nohm hä die Kölsche an de Hand un sat:
dat es jetz üch, et jelobte Land.
He künnt ihr klüngele, bütze, singe un fiere,
ävver halt' mer all die Sache
öm Joddeswelle en Ihre,
ujn maat och nir nur ei Deil dovun kapott,
denn ihr wißt, ich sin alles,
un dann nemm ich et üch widder fott.

Refrain
Oh, leever Jott, jev uns Wasser,
denn janz Kölle hät Doosch,
oh, leever Jott, jev uns Wasser
un helf uns en d'r Nut.

Ming Blome lossen alles hänge, wä hilf en d'r
Nut?
D'r Wellensittich es wie jeck am schänge, dä
Jung hät secher Woot.
Uns Joldfesch han de Auge deck un sagen
keine Ton,
dä Wäschmaschin spillt total verröck, woröm
hät d'r Minsch Calgon?
Ming Filme entwickel' ich ovends em Rhing,
dat jeit janz jot, denn do es alles dren.
Och wemmer av un zo d'r Dönnscheß han,
mer gläuven wigger dran.

Dat Wasser vun Kölle es jot 

Oh, leever Jott, jev uns Wasser,
denn janz Kölle hät Doosch,
oh, leever Jott, jev uns Wasser
un helf uns en d'r Nut.

Nierestein sin schwer am kumme,
oh Herr, wat deit dat wih,
och d'r Hoorusfall hät zojenomme,
do hilf kei Böschte mih.
Alle Wasserrühre sin total verstopp,
die dröppen vür sich hin.
Om Kaffee schwempp 'ne fiese â„¢lfilm drop,
wie kütt dat â„¢l do ren?
Uns Feuerwehr, die es bestemmp nit schläch,
doch wenn se lösch, Jung, dann brennt et eets
räch,
oh, Herr, dun e Wunder, üvverläch et dir,
söns stommer morje vür dinger Dür.

Oh, leever Jott, jev uns Wasser,
denn janz Kölle hät Doosch,
oh, leever Jott, jev uns Wasser
un helf uns en d'r Nut.
Dat Wasser vun Kölle es jot