Je laat me dansen van geluk, tot ik gek van het gezwier
Geen stap meer zetten kan, ben uitgevierd
Je laat me zingen in mijn hart, tot ik dol van euforie
Geen maat meer houden kan, of melodie

Een niet verhulde schoonheid
Fier en onvervalst en zonder voorbehoud kwam binnengewalst
En ik met al m’n zorgen, alledaagse stress
Ik dacht dat ik geborgen was, ik redde me best

Je laat me rillen van genot, tot op het bot ontveld
Als ik bibber van de koorts, door de liefde geveld
Je zegt precies waar het op staat, tot ik niks meer zeker weet
En ik alles om me heen het liefst vergeet