Neem ’t ons maar niet kwalijk
Want zandhazen zijn iet of wat getroebleerd
Wij trekken het veld in
Altijd als de lente daar weer explodeert
Met knikkende knieën 
Omhoog naar de einder: een wankele klim
Er kijken wat wilgen 
Net zusters-van-liefde ons na
Tot de kin
Er kijken wat wilgen 
Net zusters-van-liefde ons na
Tot de kin

Je moet niet geloven
Wat het weer jou
In eindeloze regen voorspelt
Je moet niet geloven
Wat een zandhaas
In vrolijke liedjes vertelt
Je moet niet geloven 
Wat de nachtegaal
Aan ’t fantaseren mag zijn
Met loven en bieden 
Bij magere Hein
Met loven en bieden 
Bij magere Hein

Wij hebben ervaren:
Je moet leven op doortocht
Je deur mag nooit dicht
En toch, kameraden
Toch is het een joppie
Dat ons heel goed ligt
Altijd langs de weg te zijn
En maar één vraag die jou
’s Nachts nog wel er ‘ns kwelt:
Wat moet jij zo nodig
Elke laaiende lente
Daarbuiten in ‘t veld
Elke laaiende lente
Daarbuiten in ‘t veld