Jij bent de bron van mijn bestaan
Mystiek mirakel van mijn zijn
Vaak onbedoeld deed ik je pijn
Maar jij vergaf, je vergaf ’t me
Ik was nog klein

Ik voel de leegte in jouw hart
Terwijl ik in jouw wezen woon
En in het doolhof van mijn ziel
Droog jij nog steeds verholen tranen
Die ik nooit vertoon

Je brengt troost in mijn nacht
Ach, je kent me zo goed
Geeft me raad voor gevaar
Waar je mij voor behoedt
Voor die liefde en trouw
Schieten woorden te kort

Je geeft mij zoveel stille kracht
Jij hebt mij zoveel bijgebracht
Alleen de keren dat je zei
-Ik was nog klein–
“Ik schonk jou ’t leven
Jij mag er zijn!”

Jij brengt troost in mijn nacht
Ach, je kent me zo goed
Geeft me raad voor gevaren
Waar je mij voor behoedt
In mijn wijsheid naast jou
Schieten woorden te kort


Je brengt troost in mijn nacht
Ach, je kent me zo goed
Geeft me raad voor gevaren
Waar je mij voor behoedt
Voor die liefde en trouw
Schieten woorden te kort

Scheiden de wegen met de tijd
Raak je die navelstreng nooit kwijt
Een onverbrekelijk verbond
Dat ons verbindt
’n Moeder en haar kind

‘k Zie licht in de nacht
Ach, dat ken ik zo goed
En ik fluister weer jouw naam
(Mamma)