’t Zijn soms net twee grijze muizen
Ze leven elke dag in sleur
Tevreden in hun rijtjeshuizen
Achter ’n groen geverfde deur

’t Zijn gewoon twee lieve mensen
Die vredig leven naast elkaar
Maar ze verstoppen al hun wensen
Ver in de la van ’t dressoir

Er is zo weinig te beleven
Ze maken bijna nooit iets mee
Ze leven doodgewoon hun leven
Ze zijn tevree
Ze staren samen door de ruiten
En kijken ’s avonds naar teevee
Ze komen nog maar zelden buiten
Maar zijn tevree

’t Zijn soms net twee grijze muizen
Ze zitten liever in hun hol
Dan in die treurige tehuizen
Die zitten al vol

Ze praten soms met weinig woorden
Ze zijn de hele dag alleen
Al wat de stilte kan verstoren
Is ’t slaan van de klok om half één

Er is zo weinig te beleven
Ze maken bijna nooit iets mee
Ze leven doodgewoon hun leven
Ze zijn tevree
Ze staren samen door de ruiten
En kijken ’s avonds naar teevee
Ze komen nog maar zelden buiten
Maar zijn tevree


’t Zijn soms net twee grijze muizen
Ze leven elke dag in sleur
Tevreden in hun rijtjeshuizen
Achter ’n groen geverfde deur

Aan al die lieve grijze muizen
Aan al die mensen zonder fleur
Geef aan je grijze rijtjeshuizen
En aan jezelf ’n beetje kleur