Ben Cramer
Ben Cramer - Achter de horizon lyrics
Your rating:
Ik stond als kind al in de duinen, stil te staren naar de zee Al zolang nemen de golven, mijn problemen met zich mee Naar een plek waar wat me dwars zit zo verdrinkt Waar een zon zo rood als bloed in zee verzinkt Op die grens van lucht en water, op die grens van nu en later Daar bestaat waarvan je dromen kan als mens Op de toppen van de golven, onder wolkenlucht bedolven Drijft haast onbereikbaar ver je grootste wens Het leven dat, hoe lang ik wachtte, nooit begon Achter de horizon 'k Staar nog steeds vanaf de duinen, naar wat ik al zo goed ken Dan beleef ik de momenten, dat ik echt gelukkig ben En de golven zijn als dromen van geluk op de branding aan mijn voeten slaan ze stuk Op die grens van nu en later, op die grens van lucht en water Op die lijn waar ik als mens haast in verdwijn Onder wolkenlucht bedolven, op de toppen van de golven Dobbert wat ik graag als mens had willen zijn Het leven dat, ooit naar me lachte, maar nooit kon Ik weet als ik de horizon bekijk Mijn droom van toen ligt buiten mijn bereik Lijk nu allemaal te weten, wat ik vroeger nog niet wist Kan de kansen niet vergeten, die ik destijds heb gemist Op de grens van lucht en water, op die grens van nu en later Leven dromen die ik nooit heb waargemaakt Op de toppen van de golven, onder wolkenlucht bedolven Drijft wat ik ooit in mijzelf ben kwijt geraakt Waar een hoopgevende gedachte overwon Achter de horizon