Beatrice van der Poel
Beatrice van der Poel - Spinsels lyrics
Your rating:
Als hij haar aankijkt dan voel ik 't dan voel ik 't de stenen de zwaarte in mijn buik waar vogels vlogen en vlinders dartelden als hij haar handen vastpakt dan voel ik dat dan voel ik dat de takken die groeien in mijn hoofd als lange vingers die de ruimte vullen, vullen tot de lucht op is spinsels ik maak daarmee mijn labyrint de draden die ik daarvoor spin zijn knopen in mijn windsels lijnen die ik doorverbind terwijl ik liever hem bemin de spin is nimmer klaar als zij zijn wangen kust dan voel ik het dan brandt het de hitte de vlammen in mijn ogen wat eens warm was en nu koudvuur als zij zijn lichaam neemt dan voel ik dat dan proef ik dat de leegte de leegte van hun liefde waar hij zo vol van is en zij zo vol van was spinsels ik maak daarmee mijn labyrint de draden die ik daarvoor spin zijn knopen in mijn windsels lijnen die ik doorverbind terwijl ik liever hem bemin de spin is nimmer spinsels ik maak daarmee mijn labyrint de draden die ik daarvoor spin zijn knopen in mijn windsels lijnen die ik doorverbind terwijl ik liever hem bemin de spin is nimmer klaar