Met één zucht
zo een die wegwaait
voor je doorhebt dat die zucht
ergens
vanuit het diepste diep van binnen
zo'n onopgeloste zucht
die hangend blijft in de lucht
die vluchtig is van vragen
waarom jij

jij als een zucht
jij
en ik zucht

met één klap
zo'n meedogenloze trap in je gezicht
zo'n stomp in je bewustzijn
zijn dat plotseling niet meer is
niet méér is dan een schim
van wat je was
of dacht dat je was
zo'n onvoltooide klap
dat jij

jij niet meer bent
jij
dat je was

nooit meer zie ik je gaan
nooit meer nooit meer zie ik je staan
nooit meer nooit meer lach je het toe
nooit meer nooit meer
nooit meer