’t Is een paar jaar geleden, dat ik stond te liften
Midden in de regen, midden in de nacht
Met een paspoort en een slaapzak, van een vriend gekregen
Ergens langs de E7 of E8.

Het leven in de stad, dat hield ik voor bekeken
Ik slenterde de dagen door, op zoek naar wat geluk
'k Wilde weg van een vriendin, die me nooit wat had geleken
En na een uur of wat, stopte er een truck.

Stille Willie, vroem!

En in het schaarse maanlicht, zag ik z'n vreemde ogen
Hij vroeg me wie ik was en wat ik deed en wat ik dacht
Hij staarde in het duister, over 't stuur gebogen
En zei niet waar de reis, naar toe ging die nacht.

Hij gaf me een sjekkie en zei: "'k Heet Stille Willie
'k Vind altijd onderkomen, ieder kent m'n naam
En m'n wagen kent de wegen van de wereld"
En toen 'ie stopte zei die me, waar ik heen moest gaan.

Stille Willie, vroem!

"Daar ginder bij dat kruispunt, van die verlaten wegen
Midden in de vlakte, staat een kleine kroeg
En geen truckchauffeur, komt er ongelegen
Je bent er nooit teveel, je bent er net genoeg".

Hij zei: "Ga daar maar heen en drink een pilsje op mijn kosten"
En stopte onverwacht, een tientje in m'n hand
"En doe ze maar de groeten", zei die, "van Stille Willie"
Dan ben je vast en zeker, een welkome klant.

Stille Willie, vroem!

Ik opende de deur en bestelde er een pilsje
Een ruimte vol met mannen, rook en bier en veel kabaal
Maar toen ik betaalde, uit naam van Stille Willie
Werd het doodstil in het lokaal.

De kroegbaas zei: "'t Gebeurde vijftien jaar geleden
Een bus reed in de bergen, Willie reed 'm tegemoet
Ten koste van z'n leven, kon hij een ramp vermijden
Hij brengt ons ieder jaar, nog onverwacht een groet".

Stille Willie, vroem! (3x).