Jij hebt de gratie de stijl en de klasse dat kan je zo zien.
En we hoeven niet eens af te wassen dat doet de machine.
Je weet nooit wat er komt maar het gaat met de vaart van een trein.
Dat is wat het was misschien mag het dat blijven zijn.

Want  raak ik jou nu verloren 
verlies ik mezelf meer dan ooit.
Want wij zijn voor mekaar geboren
maar beseffen dat zelden of nooit.

Er wordt in naam van de liefde gegrinnikt, gegrabbeld, gegraaid.
Er worden zelfs mensen in naam van de liefde genaaid.
We zijn kwetsbaar en eenzaam en caleidoscopisch verward.
Oren vol zoemende muggen en ijs in ons hart.

Maar  raak ik jou nu verloren 
verlies ik mezelf meer dan ooit.
Want wij zijn voor mekaar geboren
maar beseffen dat zelden of nooit.

Wie houdt er de sfeer er in, wie gaat nooit in de fout?
Wie zorgt er voor dat vleugje avontuur waar je van houdt?
Wie durft op zondag als je uitslaapt naar de bakker gaan?
Niet dat ik dat ben maar denk daar toch maar es aan.

Want  raak ik jou nu verloren 
verlies ik mezelf meer dan ooit.
Want wij zijn voor mekaar geboren
maar beseffen dat zelden of nooit.
Want  raak ik jou nu verloren 
verlies ik mezelf pas voor goed.
Dan blijf ik je stalken en storen
Tenzij m’n mobiel het niet doet.