RoÅ“niesz jak m³ody buk na moich ramionach

Jak drzewo, którego nikt, nikt nie pokona

Da³am ci wole istnienia

Da³am ci si³e tworzenia



Nowy nieznany szlak nad twoj¹ g³ow¹

Mo¿e jest tylko snem, a mo¿e koron¹

Zostañ wiec Bogiem i drzewem

Miedzy mn¹, ziemi¹, a niebem



Wiec teraz serca mam dwa, smutki dwa

I mi³oÅ“æ po kres, i radoÅ“æ do ³ez

Wieczory d³ugie i z³e

Krótkie dnie, wiec ca³uj mnie czeÅ“ciej,

Bo nie wiem jak bedzie, o nie



Ojciec Twój pedzi-wiatr, uwieÅ“æ mnie zdo³a³

Tuli³ jak cenny skarb w swoich ramionach

Da³am mu wole istnienia

Da³am mu si³e tworzenia



Wiec teraz serca mam dwa, smutki dwa

I mi³oÅ“æ po kres, i radoÅ“æ do ³ez

Wieczory d³ugie i z³e

Krótkie dnie, wiec ca³uj mnie czeÅ“ciej,

Bo nie wiem jak bedzie, o nie



Wiec teraz serca mam dwa, smutki dwa

I mi³oÅ“æ po kres, i radoÅ“æ do ³ez

Wieczory d³ugie i z³e

Krótkie dnie, wiec ca³uj mnie czeÅ“ciej,

Bo nie wiem jak bedzie, o nie



Wiec teraz serca mam dwa, smutki dwa

I mi³oÅ“æ po kres, i radoÅ“æ do ³ez

Wieczory d³ugie i z³e

Krótkie dnie, wiec ca³uj mnie czeÅ“ciej,

Bo nie wiem jak bedzie, o nie