Axel Lukkien
Axel Lukkien - Er wordt op me gepast lyrics
Your rating:
Doe ik haar tekort wanneer ik zeg dat ik haar mis? Geef ik daarmee toe dat zij er niet meer is? Als ik mij verlies in bitterheid en zelfbeklag, vind ik van mezelf dan dat ik dat niet mag? Wat ik ook geloof, ik denk niet dat het zinvol is zekerheid te zien in wat niet zeker is Ik ben niet de man die tekens in het toeval leest Toch hoop ik nu en dan Dat zij het is geweest Altijd als ik fiets en de wind pakt m’n schouders vast Altijd als een tak strepen tekent in de lucht Als ik in het donker mijn weg vind op de tast Er wordt op me gepast Tien jaar, dat is lang, al lijkt het nu verbazend kort, Nu ik tien jaar ouder zelf ook ouder ben zie ik dat geen mens in eenzaamheid geboren wordt Dus - zo zou je denken - sterf je niet alleen Al ben ik te groot voor sprookjes en voor bijgeloof - wind is niets dan wind, hij gaat aan me voorbij -, toch waag ik te hopen Dat misschien mijn dochter ooit zo durft te vertrouwen, zo vertrouwt op mij Altijd als ik fiets en de wind pakt m’n schouders vast Altijd als de blaadjes naar me zwaaien van hun tak En ook al houd ik mij er nou niet meer aan vast Er wordt op me gepast