Wat heb ik toch een hekel aan die mensen allemaal,
met hun goed fatsoen en hun moraal.
Ze zijn alleen maar vals
en klein van geest en bovendien,
ze kunnen een ander niet gelukkig zien.

Zeggen ze: in onze tijd
deed je dat toch niet.
Dan lach ik maar en vraag bedeesd:
is dat niet hypocriet?

Zou het dan een zonde zijn,
moet ik mij dan schamen
als ik een nacht
bij een ander door heb gebracht, verliefd?
Nou, zou het dan een zonde zijn
als ik mijn gevoel niet kan weerstaan
als ik mij volkomen laat gaan, verliefd?

Liefde zal ik nooit ontwijken,
wie ik liefheb, wordt uit liefde bemind.
Liefde hoeft niet uit te kijken
want liefde is toch blind.

Zou het dan een zonde zijn?
Ook al is dat waar,
dan zondig ik maar.
Zonder liefde leef je toch niet
en dat zou zonde zijn.

Wat ze van me zeggen,
nou dat laat me werkelijk koud.
Ook al noemen andere vrouwen mij een slet.
Al die nette dames
die zo keurig zijn getrouwd
slijten hoogstwaarschijnlijk niet in bed.

Raakt je hart dan niet van slag
als een man je kust
en juist dat wat echt niet mag
des te liever lust.

Zou het dan een zonde zijn,
moet ik mij dan schamen
als ik een nacht
bij een ander door heb gebracht, verliefd?
Ach, zou het dan een zonde zijn
als ik mijn gevoel niet kan weerstaan
als ik mij volkomen laat gaan, verliefd?