Ik had vannacht een droom,
ik droomde dat het ochtend was,
de eerste dauw lag op het gras,
de melkman had alleen maar room.
Het was nog heel erg vroeg,
zo vroeg dat het net vroeger leek.
De hemel had nog aan een streek
vol roze waterverf genoeg.

En alles begon opnieuw
en zo zou het altijd blijven.
Alles begon opnieuw
en zo zou het altijd zijn.

En jij ging met mij mee
de zon zien opgaan over 't land.
Ik had twee appels in mijn hand
en ik schoot een orchidee.
We aten samen fruit
en niemand die het ons verbood.
We gingen zwemmen in de sloot
en spelen op het fluitekruid.

En alles begon opnieuw...

Maar nu begint de straf,
de melkman belt, de room is zuur
de droom is op, 't zeven uur
en gillend gaat de wekker af.

Ik wou dat ik het wist,
waarom steeds weer dit ochtendleed,
omdat ik in een appel beet?
Ik denk dat God zich heeft vergist.

Alles begint opnieuw...

Alles begint opnieuw... 




(c) Intersong Basart