Ako'y isinilang sa isang bayan ng Cotabato 

Kasing gulo ng tao, kasing gulo ng mundo 

Dahil di magkasundo sa relihiyon at prinsipyo, nagkagulo. 



Ang bayan ko sa Cotabato, kasing gulo ng isip ko 

Di alam kung saan nanggaling, di alam kung saan patungo 

Kapatid sa kapatid, laman sa laman 

Sila-sila ang naglalaban, di ko alam ang dahilan ng gulo. 



Bakit nagkaganon, ang sagot sa tanong ko 

Bakit kayo nagkagulo, bakit kayo nag-away 

Prinsipyo mo'y igagalang ko kung ako'y iyong nirespeto 

Kung nagtulungan kayo, di sana magulo ang bayan ko. 



Sa bayan kong sinilangan, sa timog Cotabato 

Ako ay namulat sa napakalaking gulo 

Dahil walang respeto sa prinsipyo ng kapwa tao 

Kapwa Pilipino ay pinapahirapan mo, ang gulo. 



Ako'y nananawagan, humihingi ng tulong n'yo 

Kapayapaa'y bigyan ng daan, kapayapaan sa bayan ko 

Bakit kailangan pang maglaban, magkapatid kayo sa dugo 

Kailan kayo magkakasundo, kapayapaa'y kailan matatamo ng bayan ko? 



Kung ako'y may maitutulong, tutulong nang buong puso 

Gitara ko'y aking inaalay, kung magkagulo'y gamitin mo 

Kung ang kalaba'y walang puso, puso na rin ang gamitin mo 

Ituring mong isang kaibigan 

Isipin mong siya'y may puso rin katulad mo. 



Coda: 



Sa bayan kong sinilangan (bakit may gulo...) 

Sa timog Cotabato (sa timog Cotabato) 

Ako ay namulat (kailan matatapos...) 

Sa napakalaking gulo (ang gulo) 

Dahil walang respeto (kailan magkakasundo...) 

Sa prinsipyo ng kapwa tao (ang tao) 

Kapwa Pilipino (kapwa Pilipino...) 

Ay kinakalaban mo (bakit kinalaban mo) 

Ang gulo