Ik geloof dat alles kan, zolang ik maar probeer
te vergeten hoe het ooit simpel was en nu heel geforceerd

Warme dagen zijn al lang niet meer aan mij besteed
als de gletsjers smelten gaan wij dood, dat heeft mijn mij geleerd

Het kan niet altijd zomer zijn
de zon verblindt meer dan ze schijnt
en ik blijf dromen van die zomer
toen ze hier nog was bij mij

Zelfs moeder aarde krijgt het heet, wordt men stilaan gewaar
Maar tot al het ijs weer water is, wacht ik hier op haar

Ooit brengt ze de koelte weer, dat heeft ze mij beloofd
en tot dan blijf ik een drenkeling, in mijn eigen hoofd

Het kan niet altijd zomer zijn
de zon verblindt meer dan ze schijnt
en ik blijf dromen van die zomer
toen ze hier nog was bij mij
Het kan niet altijd zomer zijn
de zon verblindt meer dan ze schijnt
en ik blijf dromen van die zomer
toen ze hier nog was bij mij

Ze smelt weg en ik verdrink
ik hou mijn adem in, ik hou mijn adem in
Ze smelt weg en ik verdrink
ik hou mijn adem in, ik hou mijn adem in
Ze smelt weg en ik verdrink
ik hou mijn adem in, ik hou mijn adem in
Ze smelt weg en ik verdrink
ik hou mijn adem in, ik hou mijn adem in

En dus blijf ik maar
die jongen daar
die zich in alles weer verliest
zomer is iets relatief
wanneer je binnenin bevriest