Sedert hij van huis is weggelopen, dat is nu al zo’n jaar of vier,
Verhoert hij z’n jonge lichaam maar nauwelijks voort ‘t plezier
Hij droomt ervan vandaag of morgen, in elk geval heel snel,
Zijn ridder te ontmoeten, die op ‘t witte paard nog wel

Hij slentert uren door het stadspark langs ranzige pissijnen
Daar ontvangt hij grove centen, van heren… soms, vaak zwijnen!
Zo heeft ie al een ruim bestand van klanten opgebouwd
Waar van die geile beren hij niemand echt vertrouwt

En met een vaardige hand 
Ontsteekt hij dan een brand
Aan hun onderkant 
want daar is ’t ze om te doen 

Maar zijn bovenkant
Ja, zijn wijs verstand
Dat blijft steeds bijdehand 
Hij doet het enkel voor de poen

De meeste van zijn klanten zijn vaak getrouwd én homo
Hun vrouwen weten dus van niets of vinden het oké zo…
Dikwijls doen ze ’t op een kamer in een vies, goedkoop hotel
Maar vaak ook stiekem in de struiken tot ze komen, da’s meestal snel

Af en toe is ’t voor een babbel of een wandeling in het groen
Hoe dan ook, van alles kan er, behalve dan een echte zoen
Maar de beste, vetbetaaltste, zijn de goorste bovendien
Die hem schaamteloos bedruipen en hem geenszins iets ontzien

En met een vaardige hand 
Ontsteekt hij dan een brand
Aan hun onderkant 
want daar is ’t ze om te doen 

Maar zijn bovenkant
Ja, zijn wijs verstand
Dat blijft steeds bijdehand 
Hij doet het enkel voor de poen

Echt hopen doet hij nu niet meer
Dat heeft hij lang verleerd
Maar dromen doet hij des te meer
Of is dat soms verkeerd?!

En met een vaardige hand 
Ontsteekt hij dan een brand
Aan hun onderkant 
want daar is ’t ze om te doen 

Maar zijn bovenkant
Ja, zijn wijs verstand
Dat blijft steeds bijdehand 
Hij doet het enkel voor de poen

Soms droomt ie van een klant
In een ledikant
Wiens nagelrand
Z’n lippen zacht beroerd

Dan reizen ze naar een land
Waar niets is degoutant
Waarover hem of zijn trawant
Niet wordt geouwehoerd… 

Soms droomt ie van een klant
In een gouden ledikant	
Wiens schone nagelrand
Z’n lippen zacht beroerd

Dan reizen ze naar een land 
(in het zuiden)
Waar niets is degoutant 
(en bruilofstklokken luiden)
Waarover hem of zijn trawant
Niet wordt geouwehoerd… 

Nooit wordt geouwehoerd
Nooit meer geouwehoerd!