De hoop is weg uit de harten van de lui die wel weten
Dat je over goedheid nu niet meer hoeft te spreken
De misdaad wordt amusant, de linke vogels zijn de helden
Ook al kent men daarvan niet zo goed de reden
Want iedereen die moet toch wat verdienen
Je kunt niet altijd teren op je vrienden
Je moet blijven sjaggeren, of je komt niet aan de bak
Het leven is een snelle race en niemand denkt aan zijn gemak

Want we staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond
Daarom lach ik om die zekerheid
We staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond
Maar dat is steeds zo geweest in elke tijd

De oorlog is geen ruzie tussen naties
Het is een ruzie tussen generaties
Een samenzwering van oude impotente mannen
Die de jonge mensen haten, zij zien ze liever vol met gaten
In de kracht van je leven kun je je voor hun wagen laten spannen
De onbekende soldaat is altijd maar een jongen
Dat hebben de ouderen stiekum zo bedongen
En terwijl zij winsten maken, jongeman, ga jij eraan
Maar jouw hersens hebben zo gespoeld.
Dat jij ze laat begaan

Want we staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond
Daarom lach ik om die zekerheid
We staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond
Maar dat is steeds zo geweest in elke tijd

De zekerheid die je zoekt zit in je eigen levenskracht
Dat is het enige waarop je kunt vertrouwen
Het is niet je werk of je school of de Sociale die dat geeft
Daarop kun je op den duur toch niet meer bouwen
Ben je niet slim, dan laten ze je vallen
De volksvertegenwoordiger die staat te lallen
Geloof jij echt dat ie voor ontspanning zorgen kan
Dat kan hij thuis bij zijn gezin niet eens
Dus wat wil je dan

Want we staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond
Daarom lach ik om die zekerheid
We staan zo dicht, zo dicht bij de afgrond
Maar dat is steeds zo geweest in elke tijd


(c) Tekst & Muziek: Armand