Als de tijd langzaam gaat en je voelt je in staat
De uiteinden van het heelal 
aan te raken die volgens jou fluweelzacht zijn
De glimlach om het al, sterren stralen overal
Heren, rechters en psychologen
Je glijdt langzaam weg in het groene welzijn

En ben je bang dat je niet terugkomen kunt
In de wereld die eens de jouwe was
Waardoor je verdronk in eenzaamheid
Laat ik je dan zeggen dat je nooit angstig moet zijn
Voor de dingen die staan te gebeuren
Daar komen de kleuren

De wereld spettert in je hoofd
't Leven dat draaft door elke ader van je lijf
De wereld spettert in je hoofd
Te mogen vertoeven op zo'n wonderlijk verblijf
't Is toch te dol voor hen die de lach zien
Dit is niet voor jou, 
want jij vlucht niet, jij blijft klein

Als de lente nadert 
en je ziet de wereld door vrolijke ogen
Voel jij dan ook die warmte 
in je keel die je sprakeloos maakt
Kijk diep in de ogen van je dromenverkoper, 
maak 'm duidelijk
Dat je errus uit wil,dat je zonder je reisje
Zo opgefokt raakt