Want in haar tuin
was er een bron.
"Geef mij te drinken
van het heldere water"
vroeg ik met gedachten
ver van de bron,
maar als je toch
spaart voor later
heeft het geen zin
voor de bron,
heeft het geen zin
voor het water,
is het zinloos in de zon.
la la la la...
 
Ze vroeg me "waarom
kom je hier in mijn tuin?"
Omdat de bloemen
hier anders bloeien
en ik de toetssteen
van het geluk nooit raak,
en jij bent zo fris
in je rokje van riet en van lis
en je schrijft heerlijke verhalen
op het water van mijn hart.




Zang, tekst en muziek: Antoon De Candt