Ik hoor het ritme van de regen
Hoor de stilte van de nacht
Doelloos loop ik door de straten
Niemand die hier op me wacht

Ik hoor het ritme van de regen
In gedachten blijf ik staan
Denk aan alle leuke dingen
Die wij ooit hebben gedaan

Op het hoekje brand het licht nog
In een donker bruin café
Moet ik mijn verdriet verdrinken
Maar dat is niet zo’n goed idee
Of moet ik jou dan maar vergeten
En al het moois wat er ooit was
Ach, de tijd zal het wel leren
Het wordt nooit meer zoals het was

Ik zie de eerste zonnestralen
Ik zie een schaduw op de muur
Dan ontwaak ik uit m’n dromen
’t Is al bijna zeven uur
Ik zie de eerste zonnestralen
En ik denk meteen aan jou
Aan die stralend witte glimlach
En de lucht is hemelsblauw

Op het hoekje brand het licht nog
In een donker bruin café
Moet ik mijn verdriet verdrinken
Maar dat is niet zo’n goed idee
Of moet ik jou dan maar vergeten
En al het moois wat er ooit was
Ach, de tijd zal het wel leren
Het wordt nooit meer zoals het was

Ach, de tijd zal het wel leren
Het wordt nooit meer zoals het was