Weet je nog wel, die avond in de regen
Het was al over negen
En we stonden heel verlegen
Samen onder moeders paraplu



Weet je nog wel, hoe jij daar stond te wachten
Vanaf kwart voor achten
Hoe je toen verlegen lachte
Samen onder moeders paraplu



M’n wangen waren nat en m’n haar was nat
We stapten samen in een plas
Maar we merkten het niet eens, omdat dat moment
Het mooiste van ons leven was



Weet je nog wel, die avond in de regen
Hoe wij beiden zwegen
Heel verliefd en heel verlegen
Samen onder moeders paraplu
Onder moeders paraplu