Weet je, weet je, weet je,  weet je of weet je niet
Weet je, weet je, weet je dat ik verdriet heb 
in de vroege morgen als ik je niet heb 
tot wanneer de late avond voorbij is 
en je allerlaatste blik niet voor mij is 
weet je weet je dat ik dan in stilte ween.

Weet je, weet je, weet je, weet je of weet je niet
Weet je, weet je, weet je dat ik zo blij ben 
als ik eens een hele dag aan je zij ben 
en ik in je ogen liefde zie stralen 
dan is mijn geluk met niets te betalen 
daar ik het voor niets op aarde ruilen zou

Jij maakt van mijn leven hier met jou een paradijs 
jij maakt van mijn woning iets dat lijkt op een paleis 
ieder steentje wordt een juweel 
ieder hoekje een tafereel 
en ik vraag me af of jij dat weet…


(c) Ann Soetaert