W Bukowinie góry w niebie postrzêpione.
W Bukowinie rosn¹ skrzyd³a œwiêtym bukom.
Min¹ dzieñ wiatrem z hal rozdzwoniony
i nie mogê znaleŸæ Bukowiny i nie mogê znaleŸæ,
chocia¿ gwiazdy mnie prowadz¹, ci¹gle szukam.

W Bukowinie deszczem z chmur opada okrzyk
ptasi zawieszony w niebie.
Nocka gwiezdn¹ gadkê górom gada
i nie mogê znaleŸæ Bukowiny,
nie, nie mogê znaleŸæ, choæ mnie wo³a Bukowina,
wci¹¿ do siebie, wo³a mnie.