Middellandse zee, souvenir van een zomer
Enkel al het woord is als wijn op de tong.
Middellandse zee, wie haar kent wordt een dromer
Die nog nooit voldoende haar charme bezong.
Duizend keer kan dit lied al gezongen zijn
Maar ik leer van de wind soms een nieuw refrein.
En steeds weer geeft de zee mij het tempo aan
In een ritme dat blijft bekoren zolang er licht is van zon en maan.

Ik heb dit liedje niet zelf verzonnen:
’t Is gevonden daar aan de kust
Waar het zengen van duizend zonnen
Door de golven weer wordt geblust.
Waar de tekst mij is toegefluisterd
Door het lover van de plataan,
Iedereen die aandachtig luistert
Kan zonder moeite deze taal verstaan.

Middellandse zee, souvenir van een zomer
Enkel al het woord is als wijn op de tong.
Middellandse zee, wie haar kent wordt een dromer
Die nog nooit voldoende haar charme bezong.
Duizend keer kan dit lied al gezongen zijn
Maar ik leer van de wind soms een nieuw refrein.
En steeds weer geeft de zee mij het tempo aan
In een ritme dat blijft bekoren zolang er licht is van zon en maan.

Overal in Europa’s zuiden
Van Gibraltar tot bij Capri
Componeren natuurgeluiden
Steeds opnieuw deze melodie.
De natuur schrijft met vele handen
En de zee dient als blauwe inkt.
Het papier zijn de witte stranden
Waar ik kon lezen hoe dit wijsje klinkt.

Middellandse zee, souvenir van een zomer
Enkel al het woord is als wijn op de tong.
Middellandse zee, wie haar kent wordt een dromer
Die nog nooit voldoende haar charme bezong.
Duizend keer kan dit lied al gezongen zijn
Maar ik leer van de wind soms een nieuw refrein.
En steeds weer geeft de zee mij het tempo aan
In een ritme dat blijft bekoren zolang er licht is van zon en maan.