Al achttien jaren was ik met haar samen 
Ze wast, ze kookt en ze deed het huis 
Maar ging ik stappen kwamen al haar tranen 
Zij wilde ook wel meer zien dan haar tuin 
Toen kwam de dag, ik zal het nooit vergeten 
Zij zei, ik ga vanavond naar de stad 
Jij zorgt vandaag nu zelf maar voor je eten 
Ik wil eruit en jij blijft thuis m’n schat 

En nu ken ik m’n eigen vrouw niet meer 
Ze gaat op iedere dansvloer nu tekeer 
En met haar poederdoos, lippenstift en een sigaret 
Ken ik echt, m’n eigen vrouw niet meer 

Ik vroeg haar waarom zij zo was veranderd 
Vertelde haar meteen, dat dit niet ging 
Ze keek me aan en zei zonder veel woorden 
Ik denk dat ik m’n leven nu begeer 
Na achttien jaren, werken en alleen zijn 
Ben ik dit huis van ons nu aardig zat 
Wat jij kan dat kan ik nog echt veel beter 
Dus ik ben weg, bekijk het maar m’n schat 

En nu ken ik m’n eigen vrouw niet meer 
Ze gaat op iedere dansvloer nu tekeer 
En met haar poederdoos, lippenstift en een sigaret 
Ken ik echt, m’n eigen vrouw niet meer 
Nee ken ik, echt m’n eigen vrouw niet meer