Van jongs af aan, ik weet niet beter
Heb ik het altijd willen zijn
Ik wilde de mensen laten lachen
Maar was toen nog veel te klein

Terwijl  mijn vriendjes buiten speelden
Was ik veel liever bij ons thuis
Om naar de radio te luisteren
Ik zat gekluisterd aan de buis

Vooral programma’s met veel humor
Ik hoorde alles en ik zag moppentappers
Humoristen, mensen gieren van de lach
Toen wist ik wat ik worden zou
Maar nooit gedacht dat ik het echt ook worden zou

Nu meer dan zestig jaar geleden 
‘k was nog maar amper zestien jaar
TV had nog zwart-witte beelden
Niemand zag mijn rooie haar

In het idols van de jaren zestig 
Ik zal het nooit vergeten want
Mijn eerste keer  op televisie
En mijn foto in de krant

Oh, de wereld draaide over kop
‘k Kneep in mijn arm, het is niet waar
Want het succes lachte mij toe 
Ik had het heel dik voor mekaar
Ik was geworden wat ik wou
Maar nooit gedacht dat ik het zolang blijven zou

Het waren hele mooie jaren
Ik denk e met plezier aan terug
Ruim zestig jaar, het klinkt zo lang
Maar het ging eigenlijk veel te vlug

Ik kan er nog dikwijls over dromen
Over hoe mooi het is geweest
En over wat er nog gaat komen
‘k Ben nog lang niet uitgefeest

Want er zit nog humor in mijn bloed
Het is nog geen gesloten deur
Ik ben wel oud maar pas maar op
‘k voel me als een Beaujolais primeur
‘k Ben nog steeds wat ik worden wou
Maar nooit gedacht dat ik het zo lang blijven zou
Dat ik het zo lang blijven zou
Dat ik het zo lang blijven zou